ഉണരാത്ത പത്മതീർത്ഥങ്ങൾ‌ - മുരുകൻ കാട്ടാക്കട...

കവിത         :  ഉണരാത്ത പത്മതീർത്ഥങ്ങൾ
കവി            :  ശ്രീ. മുരുകൻ‌ കാട്ടാക്കട
ആലാപനം  :  ശ്രീ. മുരുകൻ‌ കാട്ടാക്കട

തിരുവനന്തപുരത്തിന്റെ സ്വന്തം കവി. കാട്ടാക്കടയിൽ ജനിച്ച് അനന്തപുരിയുടെ സ്പന്ദനങ്ങൾ അറിഞ്ഞ്, നെയ്യാറിനെ തഴുകി വരുന്ന കാറ്റേറ്റ് വളർന്ന്, അദ്ധ്യാപനത്തിന്റെ നാൾ വഴികളിലൂടെ നടന്ന് വെള്ളിത്തിരയിൽ മാറ്റുരയ്ക്കുന്ന കവിത്വം. വാക്കുകളുടെ ശക്തി തുളുമ്പുന്ന കവിതകളെന്നും അദ്ദേഹത്തിനു സ്വന്തം.

കവിയുടെ ഏറെ ജനപ്രീതി നേടിയ കവിതയാണ് “ഉണരാത്ത പത്മതീർ‌ത്ഥങ്ങൾ”.. ഉണർന്നു പ്രവർത്തിക്കേണ്ട സന്ദർഭങ്ങളിൽ നിഷ്ക്രിയരായി നോക്കി നിന്ന ഒരു ജനക്കൂട്ടത്തെ കുറ്റപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടുള്ള കവിതയാണിത്.

ഇത് ഡൌൺലോഡാൻ‌ ഇവിടെ ക്ലിക്കാം

കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് തിരുവനന്തപുരത്ത് ശ്രീ പത്മനാഭസ്വാമി ക്ഷേത്രത്തിന്റെ വകയായ പത്മതീർത്ഥക്കുളത്തിൽ മനുഷ്യമനസ്സാക്ഷിയെ ഞെട്ടിക്കുന്നൊരു സംഭവം അരങ്ങേറി. എവിടെ നിന്നോ വന്നൊരു ഭ്രാന്തൻ തീർത്ഥക്കുളത്തിൽ ആത്മഹത്യക്കൊരുങ്ങി. അത് തടയാൻ പലരും ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഒന്നും നടന്നില്ല. എല്ലാരും നിർന്നിമേഷരായി നോക്കി നിൽക്കെ ക്ഷേത്രം ജീവനക്കാരിലൊരാൾ മാത്രം കുളത്തിത്തിലേക്കിറങ്ങിച്ചെന്ന് അയാളെ രക്ഷിക്കാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി. പക്ഷേ നിർഭാഗ്യമെന്നോണം ഭ്രാന്തൻ ആ മനുഷ്യനെ മുക്കിക്കൊല്ലുകയാണ് ചെയ്തത്. മനസാക്ഷിയെ ഞെട്ടിച്ചത് അതിനേക്കാൾ ക്രൂരമായ മറ്റൊരു സംഭവമായിരുന്നു. ഭ്രാന്തന്റെ ഈ പ്രവൃത്തി ഒരു ചാനൽ തത്സമയം സം‌പ്രേഷണം ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു.

ഇവിടെയാണ് കവിയുടെ മനസ് പ്രതിഷേധിക്കുന്നത്. അത് നേരിട്ടുള്ള സം‌പ്രേഷണം ചെയ്ത് ചാനലിന്റെ റേറ്റ് കൂട്ടുന്നതിനു പകരം ആ മനുഷ്യനെ ഭ്രാന്തന്റെ കൈകളിൽ നിന്നും രക്ഷിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എത്ര നന്നായേനെ എന്ന് കവി കവിതയിലൂടെ ചോദിക്കാതെ ചോദിക്കുന്നു. ഇടം കാലിലെ മന്ത് വലം കാലിലേക്ക് ചോദിച്ച് വാങ്ങിയ വരരുചിപ്പുത്രനായ നാറാണത്തുഭ്രാന്തന്റെ പിൻ‌ഗാമി ഒരു മനുഷ്യജീവനെ ചവിട്ടിത്താഴ്ത്തുന്നത് ഇതികർത്തവ്യതാമൂഢരായി നോക്കി നിൽക്കുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ താനുമുണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് കുറ്റബോധത്തോടെയും ആത്മനിന്ദയോടെയും കവി സമ്മതിക്കുന്നുണ്ട്.  ജന്മകർമ്മങ്ങളെ പാതിയിൽ നിർത്തി ഉഛ്വാസവായു കിട്ടാതെ ചേറ്റിലമർന്ന് പൊലിഞ്ഞു പോയ ആ ജീവന്റെ ആശ്രിതരുടേയും വീടിന്റെയും കണ്ണീർച്ചിത്രം വരച്ച് അനുവാചക ഹൃദയങ്ങളിൽ സംഭവത്തിന്റെ കാഠിന്യം കൂട്ടാനും കവി ശ്രമിക്കുന്നു..

ഒന്ന് കേട്ടു നോക്കു... നിങ്ങൾക്ക് മുന്നിലാ ചിത്രം തെളിയാതിരിക്കില്ല... അറിയാതെ നിങ്ങളുടെ മനസ്സും പറഞ്ഞു പോകും ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെങ്കിലും ഒരു കല്ലെടുത്ത് ആ രംഗം ചിത്രീകരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ക്യാമറയിലേക്കെറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഒരു പക്ഷേ അവർ നഷ്ടമായ കർത്തവ്യബോധം തിരികെപ്പിടിച്ച് ആ ജീവനെ രക്ഷപ്പെടുത്താൻ തുനിഞ്ഞേനെയെന്ന്.... പത്മതീർത്ഥം പോലും അപ്പോഴുറങ്ങുകയായിരുന്നുവോ?

ഉണരാത്ത പത്മതീർത്ഥങ്ങൾ‌..

നിൽക്കുന്നു ഞാൻ പത്മതീർത്ഥത്തക്കുളത്തിന്റെ
ഭിത്തിയിൽ, കയ്യൂന്നി താടി താങ്ങി
ചുറ്റുമൊരായിരം കാണികൾ, ഞാനും
അങ്ങെത്തിനോക്കുന്നുണ്ടകക്കുളത്തിൽ..

കത്തിജ്ജ്വലിക്കാതെ സൂര്യൻ
കരിമ്പട്ടു ചുറ്റിപ്പതുങ്ങിയൊളിഞ്ഞു നിൽ‌പ്പൂ
ഇത്തിൾ മരത്തിന്റെ കൊമ്പിൽ ബലിക്കാക്ക
വറ്റുകൾ‌ തേടിപ്പറന്നിറങ്ങി

പത്മമില്ല തീർത്ഥപുണ്യമില്ലാ, ജലം
നിശ്ചലം വശ്യാംഗിതൻ‌ ജഢം പോൽ‌
ചുറ്റുമൊരായിരം കാണികൾ, ഞാനും
അങ്ങെത്തിനോക്കുന്നുണ്ടകക്കുളത്തിൽ‌

താഴേക്കുളത്തിൻ‌ അകപ്പടിയിൽ നിൽ‌പ്പാണ്
ബോധവീണക്കമ്പി പൊട്ടിയോൻ
മന്തിടം കാൽ വലം കാലേറ്റ് വങ്ങിയോരു
വരരുചിപ്പുത്രന്റെ പിൻപറ്റിയോൻ

താഴേക്കുളത്തിൻ‌ അകപ്പടിയിൽ നിൽ‌പ്പാണ്
ബോധവീണക്കമ്പി പൊട്ടിയോൻ
മന്തിടം കാൽ വലം കാലേറ്റ് വങ്ങിയോരു
വരരുചിപ്പുത്രന്റെ പിൻപറ്റിയോൻ

ചാരേയൊരാൾ‌ നിൽ‌പ്പൂ, ഏറെ കൃശഗാത്രൻ‌
ഭീതിയോടെങ്കിലും യാചിപ്പൂ
സോദരാ.. പോരൂ വഴുക്കും പടികൾ‌കേറി

പെട്ടെന്ന് പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു
തന്നിലേക്കെറ്റി വീഴ്ത്തുന്നു ബലിഷ്ഠകായൻ‌
ഇറ്റുനേരം കൊണ്ട് ചേറ്റിലേക്കാഴ്ത്തി
തൻ നഗ്നപാദത്താൽ‌ ചവിട്ടി നിന്നു

പച്ചജീവൻ കാൽ‌ച്ചുവട്ടിൽ പിടയ്ക്കുമ്പോൾ‌
നിഷ്ക്കളങ്കൻ, ഭ്രാന്തച്ചിത്തൻ‌ ചിരിക്കുന്നു
പച്ചജീവൻ കാൽ‌ച്ചുവട്ടിൽ പിടയ്ക്കുമ്പോൾ‌
നിഷ്ക്കളങ്കൻ, ഭ്രാന്തച്ചിത്തൻ‌ ചിരിക്കുന്നു
ചുറ്റുമൊരായിരം കാണികൾ, ഞാനും
അങ്ങെത്തിനോക്കുന്നുണ്ടകക്കുളത്തിൽ‌

തൊടിയിലായോടിക്കളിക്കുന്ന പൈതലെ
പടിയിലായ് കൺ‌പാർത്തിരിക്കുന്ന പത്നിയെ
തൊടിയിലായോടിക്കളിക്കുന്ന പൈതലെ
പടിയിലായ് കൺ‌പാർത്തിരിക്കുന്ന പത്നിയെ
പാതിയിൽ നിർ‌ത്തിയ ജന്മകർ‌മ്മങ്ങളെ
പാടേ മറന്നുഛ്വസിക്കാൻ‌ മാത്ര കിട്ടാതെ
ചേറിൽ‌പ്പുതഞ്ഞു പാഴ്ജന്മം പൊലിഞ്ഞുപോയ്

കത്തിജ്ജ്വലിക്കാതെ സൂര്യൻ
കരിമ്പട്ടു ചുറ്റിപ്പതുങ്ങിയൊളിഞ്ഞു നിൽ‌പ്പൂ
ഇത്തിൾ മരത്തിന്റെ കൊമ്പിൽ ബലിക്കാക്ക
വറ്റുകൾ‌ തേടിപ്പറന്നിറങ്ങി

രാജപ്രതാപം മറന്ന മേത്തൻ‌മണി
വാ തുറന്നൊച്ചയുണ്ടാക്കാതെ പൂട്ടി
ചുറ്റുമൊരായിരം കാണികൾ, ഞാനും
അങ്ങെത്തിനോക്കുന്നുണ്ടകക്കുളത്തിൽ

ആരോ പറയുന്നുണ്ടെന്തു ഭാഗ്യം
‘ലൈവു’ കാണുവാനൊത്തതിന്നെന്റെ ഭാഗ്യം
എത്ര നേരം കുമിള പൊന്തുമെന്നെണ്ണുവാൻ‌
കുട്ടികൾ മാത്സര്യമേറ്റിടുന്നു

കോളപ്പരസ്യത്തിനൊപ്പമാ
പ്രേക്ഷകർ‌ കോരിത്തരിക്കുമീ കാഴ്ച പകർ‌ത്തുവാൻ‌
ചാനൽ‌പ്പരുന്ത് പറക്കുന്നു ചുറ്റിലും

നിശ്ശബ്ദരായ് കാഴ്ച കാണുവാൻ
കൽ‌പ്പിച്ചുനിൽക്കുന്നു നിശ്ചലം നിയമപാലർ
ഫയർ‌ഫോർ‌സ് വണ്ടിയിൽ‌ അക്ഷമരായ്
രണ്ട് രക്ഷകർ‌ തമ്മിൽ പിറുപിറുത്തു..

“ചാവാതിറങ്ങുവാൻ നിയമമില്ലിന്നെത്ര
നേരമായ് കാത്തിരുപ്പാണ് നാശം..”

നിശ്ശബ്ദനായ് ഭ്രാന്തച്ചിത്തൻ കരയേറി
നിശ്ചലം നിന്നോർ മടക്കമായി
നിശ്ശബ്ദനായ് ഭ്രാന്തച്ചിത്തൻ‌ കരയേറി
നിശ്ചലം നിന്നോർ മടക്കമായി..
കത്താക്കരിന്തിരിയായി നമ്മിൽ നന്മകൾ
കല്ലുകൊത്തിപ്പണിഞ്ഞു മനസു തമ്മിൽ..

ഉണരാത്ത പത്മതീർത്ഥങ്ങളും പേറി
നാം പിരിയുന്നു, നിസ്വരായ്, നിസ്സംഗരായ്

ഉണരാത്ത പത്മതീർത്ഥങ്ങളും പേറി
നാം പിരിയുന്നു, നിസ്വരായ്, നിസ്സംഗരായ്..!

***